Naar de nieuwe blog

14 maart 2016

BROERS HERENIGD

De broers Boosie en Bizzy waren superblij om elkaar weer te zien. Het was wel even spannend want Boosie was natuurlijk twee weken uithuizig geweest. Eerst een paar dagen bij de dierenarts en vervolgens voor revalidatie bij ons. Hij droeg dus allerlei ‘vreemde’ luchtjes met zich mee. Katten zijn erg gevoelig voor geur, veel meer dan wij beseffen. Of alles direct weer normaal gevonden zou worden door Bizzy was natuurlijk de vraag. Maar dat was gelukkig geen punt. Alles is weer als vanouds. Boosie moet nog wel gaan oefenen met lopen en spierkracht opbouwen. Maar elke dag is er wel een kleine vooruitgang te bespeuren.
Flink oefenen Boosie!

11 maart 2016

CATSHUYS WEER LEEG

Onze revalidatiepatiënt is gisteravond vertrokken. Het Catshuys is weer leeg en stil, zo zonder Boosie. Bij zijn baasje moet hij nog een paar dagen in de bench en dan mag Boosie voorzichtig gaan ‘stappen’. Nog niet buiten de deur, maar in de woonkamer. Boosie was een lieve, makkelijke gast en het was fijn om hem te kunnen verzorgen. Over een paar weekjes zullen we hem wel weer in de tuin zien rondscharrelen. Hopelijk heeft hij geleerd van zijn ongeval (wat het ook geweest is). Tot ziens Boosie!

8 maart 2016

EEN WEEK IN DE BENCH

Boosie is alweer een week bij ons om te herstellen van zijn ongeluk. We zullen er nooit achter komen wat het voor ongeval geweest is: een aanrijding? Een val van een muur of dak? Boosie en zijn broer Bizzy zijn echte avonturiers. Ze klimmen op metershoge objecten of het niets is!

Geduld oefenen

De brokkenpiloot slijt zijn dagen geduldig in de bench. Natuurlijk wordt hij volop geaaid en geknuffeld, heeft hij speeltjes en wordt verwend met lekkere hapjes. Toch is het een saaie bedoening voor hem en hij snapt er natuurlijk helemaal niets van. Af en toe mag hij even op schoot. Maar na een poosje is hij dat beu en wil dan de omgeving gaan verkennen. En dát mag natuurlijk nog niet…

Ziekenbezoek

Gisteren kwam Bizzy op ziekenbezoek. Hoewel, Bizzy is na ooit drie dagen te zijn weggeweest erg voorzichtig geworden. Het viel dus mee dat hij zomaar naar binnen kwam! Boosie had ‘m gelijk in de gaten, maar Bizzy was veel te druk met het scannen van de omgeving. Hij zag zijn zieke broer in de bench helemaal niet en was snel weer weg. Dat was natuurlijk wel een beetje sneu voor Boosie. Gelukkig werd het weer goedgemaakt door de komst van baasje Wouter. Die komt elke dag even buurten om te kijken hoe het gaat met zijn grote vriend. Boosie zit er al op te wachten, heel leuk om te zien!
Nog een paar daagjes

We hebben afgesproken dat de patiënt vrijdag weer naar zijn eigen huis gaat. Daar blijft hij dan nog een paar daagjes in de bench tot de veertien dagen voorbij zijn. En dan maar hopen dat Bizzy zich niet ál te enthousiast op zijn verloren gewaande broer stort!

3 maart 2016

VOORBEELDIGE PATIËNT

Buurman Lil’ Boosie (voorheen Duveltje) is gearriveerd, compleet met pen en schroef! Die moeten er over zes weken weer uit. Op de foto kun je goed zien dat hij een kale achterpoot heeft. Flink kaal zelfs, want de breuk zit hoog, dus is er veel haar weggeschoren.

Boosie heeft twee weken benchrust voorgeschreven gekregen. Tot nu toe gedraagt hij zich als een voorbeeldige patiënt. Hij ligt op zijn superzachte kleedje een beetje rond te kijken. Eet en drinkt goed. Zelfs de medicijnen (pijnstiller en antibiotica) zijn geen probleem. En hij geeft kopjes, héél veel kopjes!

27 februari 2016

SAAI?

Al drie weken zonder poezen. Een saaie bedoening. Ik krijg nog wel regelmatig leuke berichtjes van Duumke en Pietsie. En ook nog over andere pleegkittens die hier hebben gelogeerd. Dat laatste was gisteren weer het geval. Maar of dat nu leuk was…?

Zieke kat

Iemand uit onze straat kwam me roepen bij een kat die al de hele middag bij haar op de binnenplaats lag. Het was best koud, dus vreemd dat hij niet van zijn plaats kwam. Aangezien de vindster, zoals ze zelf zei, geen kattenmens is kwam ze bij mij terecht. Ze vermoedde dat de kat zwaar ziek was. Vanwege een flinke griep kleedde ik me warm aan en gewapend met een vervoersmandje en een paar tuinhandschoenen benaderde ik de kat voorzichtig. Die tuinhandschoenen had ik waarschijnlijk wel nodig, want de zwarte kat zou best wel eens één van de zeven verwilderde katten kunnen zijn die hier in de buurt leven. De kat liet zich redelijk pakken en sleepte met een achterpoot (verlamd?).Toen hij eenmaal bij ons binnen stond begon er iets te dagen. Het zou toch niet een van de twee zwarte katten van onze buurman zijn? Ik vind het altijd moeilijk om zwarte katten uit elkaar te houden. Als er nog een beetje wit aan zit kun je nog een onderscheid maken, maar deze was helemaal zwart. Toch maar snel even de buurman gebeld, die helaas niet opnam.

Jawel, een chip!

Gelukkig kon ik bij een dierenarts terecht en daar keken we of hij gechipt was. En jawel hoor, het was Boosie! Gelukkig nam mijn buurman de telefoon op en na mijn verhaal racete hij op de fiets naar de kliniek. De dierenarts constateerde dat de achterpoot van Boosie gebroken was en dat hij naar een orthopeed zou moeten omdat er waarschijnlijk een pen in de poot aangebracht zou worden. Het was fijn dat buurman Wouter en Boosie direct in IJzendijke terecht konden. Boosie wordt morgen geopereerd en dan zal het, met de nodige rust en pijnstilling, vast goedkomen.

Buurman en Buurman

Het toeval wil dat ik deze kat, samen met z’n kameraadje Bizzy, lange tijd in huis heb gehad als pleegkitten. De buurman zag ze regelmatig en was er direct weg van. Dus die twee zijn sindsdien onze buurmannen geworden. We noemen ze ook zo, want ze zijn bijna niet van elkaar te onderscheiden en dan bekt Buurman en Buurman wel makkelijk als je het over ze hebt. Buurman Wouter heeft inmiddels al heel wat met die twee meegemaakt. Het zijn een stelletje acrobaten! Ik heb ook al een keer een verhaal over hen geschreven voor het kattenmagazine Majesteit. Er is altijd wel wat aan de hand met die twee ondernemers!

Wederom een logeerpartij

Boosie komt hier revalideren. Aangezien buurman Wouter werkt kan hij er geen oog op houden en de geopereerde Boosie heeft natuurlijk benchrust en verzorging nodig. Dus nu komt hij hier voor de tweede keer logeren! We gaan ‘m eens flink verwennen!

12 februari 2016

Afscheidsbrief van Duumke en Pietsie

 

Sinds een aantal dagen wonen we in Gouda. Daarvoor moesten we eerst  heel lang in een mand mee in de auto. We waren wel wat nerveus, ook toen we in het nieuwe huis aan kwamen. Daarom zijn we nog maar even in de mand blijven zitten. Maar ja, we zijn wel erg nieuwsgierig, dus lang hielden we dat niet vol. Als we dachten dat de nieuwe baasjes niet keken, kwamen we uit ons mandje en liepen we stiekem de trap een paar treden op. Uiteindelijk werden we gesnapt en zijn we het mandje maar niet meer in gegaan. Na wat wennen vinden we het hier best heel leuk. Lekker eten, eigen kamer, grote klimpaal waar we onze nageltjes aan kunnen scherpen en waar we op kunnen zitten om naar buiten te kijken.

Onze ontdekkingsreis zijn we voorzichtig begonnen, maar inmiddels lopen we door het hele huis en we hebben al heel wat afgestruind in huis. Trap op, trap af, overal een beetje kijken en snuffelen. En dat maakt behoorlijk hongerig, dus het is iedere keer ‘aanvalluh’… En af en toe vallen we gewoon op de trap in slaap. De trap is lekker zacht en we kunnen dan naar beneden en naar boven gluren. Dan kunnen we precies zien of de nieuwe baasjes  naar ons kijken en of ze met wat lekkers komen. Ook is de trap een leuke schommel, met onze voorpootjes aan een traptree hangen en dan lekker gaan. Als de nieuwe baasjes ons aaien en met ons kroelen, zetten we ook onze ‘motortjes’ aan. Dat doen we ook als we ’s avonds bij hen op schoot klimmen. Weten zij ook dat we dat fijn vinden. 

We hebben het reuze naar ons zin gehad in Middelburg, maar het lijkt net of we hier al heel lang wonen. We vinden het hier gewoon fijn en in Middelburg kunnen nu andere kleine katjes groter groeien. Wij zijn in ieder geval heel blij geweest met alle zorgen en aandacht die wij van iedereen in de afgelopen weken hebben gekregen. Heel veel dank hiervoor en voor iedereen een hele dikke knuffel. En, als jullie in de buurt van Gouda komen dan mogen jullie altijd bij ons komen kijken.

Duumke en Pietsie